Het wordt tijd dat de homobeweging socialistisch wordt

(Rooie Vlinderkrant 1, december 1978)

Dit is het eerste nummer van de Rooie Vlinderkrant, tijdschrift van een groep revolutionaire homo’s en aanverwanten, met dezelfde naam.

Waarom een nieuwe organizatie? Waarom willen we met elkaar gaan praten over onze eigen onderdrukte situatie? Waarom willen we aktie voeren, een blad uitgeven? Waarom nog afsplitsen van een beweging die zelf al beweert de emancipatie van de homoseksualiteit na te streven?

Het lijkt nogal ingewikkeld: “Eenheid in de strijd” propageren en ons toch buiten de klassieke organizaties opstellen. Toch restte ons geen andere keuze. De traditionele homobeweging zit verstrikt in haar eigen burgerlijke doelstellingen, nl. de “homofiel” te normaliseren, hem-haar in te schakelen in het geheel van opvattingen en gedragingen die deze klassenmaatschappij hen wil opdringen. Wij weigeren genormaliseerd te worden, en wij kotsen van deze maatschappij. Men heeft ons al genoeg liberale stroop aan de sensuele baard gesmeerd.

Want wat zal er veranderd zijn wanneer de kolonels janetten zullen zijn; wat zal er veranderd zijn wanneer de direkteur tijdens de koffiepauze in de broek van een jongetje zit te friemelen in plaats van onder de rok van zijn opgetutte sekretaresse te scharrelen?

Daarom zijn wij samengekomen: omdat wij genoeg hebben van de liberale prietpraat, die van ons goed funktionerende burgers wil maken, ondanks onze homoseksualiteit. Wij willen praten over de onderdrukking in deze maatschappij en over de onderdrukking in onszelf. Wij willen deze angst ontleden en er tegen vechten.

Feminisme

Wij zijn een socialistisch-feministische aktiegroep voor de bevrijding van de homoseksualiteit. Wij zijn homo’s. Wij worden als homo’s onderdrukt, bespot, ontslagen, uitgesloten of “getolereerd”. Daartegenover stellen wij onze trots, ons recht en onze wil. Wij zijn tegen het fascisme der normalen.

Wij strijden tegen het traditionele rollenpatroon dat in deze burgerlijke maatschappij aan mannen en vrouwen wordt opgelegd. Er wordt van iedereen verwacht dat hij/zij beantwoordt aan de normen die bepalen hoe de “echte” man of de “echte” vrouw moeten zijn, waarbij de vrouw ondergeschikt blijft aan de man. Er is in de klassenmaatschappij een onverzoenlijke tegenstelling tussen onderdrukten en onderdrukkers. Binnen de mannenmaatschappij bestaat een tegenstelling tussen de heersende man en de onderdrukte vrouw. Deze twee tegenstellingen werken steeds op mekaar in.

In de konkrete werkelijkheid is het natuurlijk niet zo dat de mannen heel bewust, omdat ze zelf worden onderdrukt, de vrouwen gaan onderdrukken. De tegenstelling man-vrouw heeft zich namelijk verzelfstandigd tot wat mannelijk en wat vrouwelijk genoemd wordt. Op basis van een aantal kleine biologische verschillen wordt er een valse tegenstelling benadrukt ten koste van de vrouwen.

Samenvattend kunnen we stellen: in wisselwerking met de tegenstelling loonarbeid-kapitaal, bestaat er een tegenstelling man-vrouw. Deze tegenstelling wordt uiteindelijk verzelfstandigd tot mannelijkheid tegen vrouwelijkheid. Alles wat buiten dit kader valt, wordt “tegennatuurlijk” genoemd. Iedereen wordt geacht dit schijnbaar “tegennatuurlijke” in zichzelf te onderdrukken om de schijnbaar “natuurlijke” mannenheerschappij overeind te houden. Wij noemen ons feministen omdat we een bewuste strijd willen voeren tegen de o zo normale mannenmaatschappij.

Verraad

De homoseksueel is de verrader-verraadster bij uitstek van deze mannenmaatschappij, omdat homoseksualiteit niet anders dan subversief kan zijn. Een homo pleegt verraad tegenover zijn-haar geslacht. In onze autoritaire maatschappij zal de homo onverbiddelijk revolteren, ook al hangt hij-zij de meest burgerlijke trut uit, ook al probeert hij-zij zich op te sluiten in een exklusief getto en ook al tracht hij-zij overeenkomstig de traditionele normen te leven. Ook al wil hij-zij het zichzelf niet toegeven, toch zal hij-zij steeds konflikten aangaan met de maatschappij. De homoseksueel is door zijn-haar bestaan alleen al een regelrechte provokatie van alle klassieke waarden van het fascisme en van het stalinisme en van elk autoritair regime in het algemeen. Hitler had dit begrepen: naar schatting 80.000 tot 200.000 der onzen werden – een roze driehoek opgespeld – in de koncentratiekampen afgeslacht, net als de joden, de zigeuners, de kommunisten en andere rasonzuiveren.

Socialisme

Onze groep vertrekt vanuit een socialistische visie. Het socialisme is een noodzakelijke voorwaarde voor onze bevrijding. Het omvat de gemeenschappelijke strijd tegen iedere vorm van ekonomische, sociale en seksuele onderdrukking. Het socialisme is echter geen voldoende voorwaarde. De praktijk in de huidige “socialistische” landen bewijst dat. Het is nodig een autonome organizatie op te bouwen, die vanuit een daadwerkelijke solidariteit met de linkse beweging een eigen inbreng heeft in de socialistische strijd.

Wij gaan uit van een zo breed mogelijk revolutionair platform, zodat zowel anarchisten, niet-georganiseerden en marxisten van verschillende strekkingen kunnen meewerken. Wij willen geen mantelorganisatie zijn van één politieke groep of partij. Wij willen samenwerken met alle organizaties die strijden voor een echte socialistische maatschappij, gebaseerd op het zelfbeheer van de produktie en het zelf beslissen over de meest bevredigende vormen van samenleven en liefhebben. Geen homobevrijding zonder socialisme, geen socialisme zonder homobevrijding!

Daarom zet de Rooie Vlinder zich ook af tegen de bestaande homo-organizaties, die wij reformistisch noemen, omdat zij de homoseksualiteit in het systeem willen geïntegreerd zien. Dit belet echter niet dat wij in akties niet kunnen samenwerken. Je kan lid zijn van de Rooie Vlinder en tegelijkertijd werken in een andere janettenclub. Het is juist onze bedoeling een radikalizerende funktie te hebben in de globale homobeweging.

Aangezien de vrouwenbeweging dezelfde vijanden heeft, zullen we proberen aansluiting te vinden bij het militante feminisme.Wij streven naar een fundamentele solidariteit tussen de vrouwenstrijd en de homostrijd, een solidaire strijd voor de bevrijding van de seksualiteit in het algemeen, als onderdeel van de bevrijding van de mens.

De Rooie Vlinder is dus én homoseksueel én feministisch én socialistisch. Iedere halve keuze is reaktionair. Er is slechts één vrijheid en daar vechten wij voor.